Puzzelen is het omgekeerde van mindfulness
Onder bepaalde millennials is het ouderwetse puzzelen een keiharde trend. Want puzzelen doe je, heel exotisch, zonder je telefoon. En ‘zonder telefoon’ = ‘mindful’.
Nu ben ik geen millennial, maar toch had ik in een onbewaakt ogenblik een puzzel van 750 stukjes gekocht. We hebben deze puzzel in een week of twee gelegd.
Ik weet nu: puzzelen is het omgekeerde van mindfulness. Ik werd gaandeweg steeds geïrriteerder over waarom we dit eigenlijk deden. In de categorie ‘zinloze activiteiten’ kun je dan beter een kindertrui breien. Die kan je kind dan tenminste nog aandoen voor de foto om daarna te zeggen: ‘Hij kriebelt.’
Het puzzelen zelf was erg, maar ik hoopte dat de voltooide puzzel me nog wel enige vreugde zou brengen. Nee. Toen we het laatste ministukje er met de vuist in sloegen, voelde ik alleen maar leegte. Niet de goede mindfulnessleegte. Nee, de leegte van: alweer 750 puzzelstukjes dichter bij de dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten