Ben je nog een zoon als je ouders gestorven zijn? Koen Peeters vertelt in De bloemen hoe levens van grootvaders, vaders en zonen door elkaar kunnen lopen. Steeds scherper toont hij hoe deze wereld gemaakt is door mensen, en tegelijk hoe weinig maakbaar wij zelf zijn.
Ergens rond 1900. Louis, de jongste van een boerengezin is tien. Hij ziet hoe zijn allerbeste vriend, een varken, geslacht wordt. Op dat moment beslist hij om later handelaar in boter en eieren te worden. Dat zal hem lukken. Louis droomt er ook van om een grote zaak op te starten, maar dat plan valt in duigen. Zijn zoon René is een voorbeeldig student, raakt geëngageerd in de jeugdbeweging en gaat uiteindelijk in de politiek. Na een politieke bijeenkomst wordt hij neergeslagen en raakt hij zwaargewond. En de zoon van de derde generatie, de verteller van dit verhaal, gaat op zoek naar de sporen van zijn voorvaderen.
Met De bloemen vindt Koen Peeters de familieroman opnieuw uit. Het resultaat is een even subtiel als ontroerend boek, waarin het heimwee gesteund wordt door de minzame gevoeligheid en waakzame intelligentie van de schrijver.
mooi boek,fijne sfeer,uitgelezen deze keer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten