dinsdag 14 december 2021
maandag 13 december 2021
Van der Straeten haalde haar schouders op.
Het blijft een verbijsterende uitspraak: ‘De oversterfte van dit jaar is de ondersterfte van volgend jaar.’ Met één cynisch zinnetje bagatelliseerde N-VA-voorzitter Bart De Wever begin december in De afspraak op vrijdag de 26.000 coronadoden. Ja, het is erg, maar de dood hoort bij het leven, en aangezien alleen bejaarden sneuvelen, hoeven we ons daar niet druk over te maken. Het zijn maar oude mensen, waardelozen, mensen die pensioenen opteren en verpieteren in woonzorgcentra – het virus houdt gewoon een snoeibeurt in het dorre hout.
Veertig doden per dag is blijkbaar een anekdote. Mochten er op de Antwerpse Ring elke dag veertig dodelijke auto-ongelukken gebeuren, dan zou niemand nog de snelweg oprijden. Ondertussen ligt mijn oom in een kunstmatige coma op een covid-afdeling. Hopelijk haalt hij het en gaat hij nog een lang leven tegemoet, in het liefdevolle bijzijn van zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Hopelijk wordt hij geen anekdotisch statistiekje.
Maar het werd nog erger. ‘26.000 doden, dat is de helft van het aantal slachtoffers van de Vietnamoorlog.’ Dat was even slikken. Tijdens de Vietnamoorlog zijn naar schatting 2,5 miljoen mensen afgeslacht, onder wie 58.000 Amerikaanse soldaten. De Wever turfde alleen de westerse lijken. Die andere 2 miljoen doden waren Aziaten, onbelangrijke burgers en verzetsstrijders, zéér linkse mensen bovendien, dus die zijn niet van tel.
Blijkbaar heeft De Wever de smaak te pakken. Enkele dagen geleden beschuldigde hij minister Tinne Van der Straeten (Groen) in De ochtend van omkoping in het dossier van de kernuitstap. Toen De Wever enkele jaren geleden zelf nog van belangenvermenging beschuldigd werd, begon hij te wenen. Van der Straeten haalde haar schouders op.
De Wever omschreef zichzelf op Radio 1 domweg als omkoopbaar: ‘Als iemand 200 miljoen in mijn zakken steekt, zou ik ook bereid zijn eender wat te zeggen.’ Je moet natuurlijk al over het kapitaal van pakweg Fernand Huts beschikken, maar het is dus niet onmogelijk om van de burgemeester van Antwerpen je handpop te maken. Stop wat centjes in De Wever en hij bauwt je na.
Het moet lastig zijn aan de zijlijn, spartelend in de modder, maar dat is geen vrijgeleide voor leugens en laster. En waarom is De Wever eigenlijk kwaad op Groen? Zijn uitleg: we hebben ons laten rollen in de regeringsonderhandelingen van 2003, de kernuitstap was een zoenoffer aan Groen, en nu voert Vivaldi de gemaakte afspraken uit. Dat is inderdaad durven. Een politieke partij die zowaar haar verkiezingsbeloftes nakomt – wat gaan we nu krijgen?
Hoog tijd dat De Wever zijn mond eens spoelt met zeep en daarna vakantie neemt. Hij kan de tiendelige documentaire over Vietnam van Ken Burns en Lynn Novick bekijken, een covid- afdeling bezoeken en vooral: eens diep in het eigen hart kijken voor het slapengaan.
Roderik Six is schrijver. Deze week schrijft hij 'De mening' in DS Avond.